چرا سينما عصر جديد براي ما مهم بود؟

خبر تعطيلي سينما عصر جديد ممكن است در واقعيت اجتناب ناپذير باشد ، زيرا سالن سينما براي ماندگاري صاحبش ابتدا به عنوان يك تجارت اقتصادي بايد تعادل درآمد و هزينه اي داشته باشد. اما مكاني مانند سينماي عصر جديد فقط يك فيلم نسل جديد دهه هاي 1960 و 1970 نيست ، با گذشت زمان به تدريج به يك نماد فرهنگي تبديل شد.

از نظر برنامه ريزي شهري ، هنگامي كه يك ساختمان در مركز شهر به يك نماد يا نماد تبديل مي شود ، مي تواند محل حضور و پرسه زدن شهروندان در يك مكان خاص و همچنين از نظر معماري باشد. به گفته كارشناسان برنامه ريزي شهري ، چنين رفتاري يكي از مشخصه هاي زندگي مدرن شهري است. مكانهايي مانند اين فيلم يا سينما گولريج در مجاورت يوسف آباد تهران يا سينما الماس در خيابان دانشگاه مشهد ، از نظر هويت اجتماعي كه از برنامه هاي خود مي گيرند ، نامه آنها با عابران پياده از هر نقطه از شهر صحبت مي كند. به عنوان يك جاده يا ميدان و به عنوان مثال ، هيچ كس نمي تواند س askال كند كه كدام جاده يا ميدان در كنار فيلم New Age است ، و بالعكس ، مكان هاي مجاور كه هويت و آدرس آنها تحت فيلم New Age تعريف شده است.

موقعيت سينماي عصر جديد در فضاي فرهنگي دانشجويي در حوالي دانشگاه تهران و موقعيت آن و همچنين سبك انتخاب فيلم هاي ايراني و خارجي دهه شصت و دهه ، اين فيلم را به يك پاتوق فرهنگي براي علاقه مندان به سينما تبديل كرده است. با توجه به تعداد زياد دانش آموزان از نظر جمعيت بيننده در اين فيلم ، تماشاي فيلم امروز و خاطرات حاشيه اي آن در خاطرات بسياري از مردم است كه سالها دور بودند و نه تنها در تهران ، بلكه در كشور بودند.

احتمال زياد نمايش فيلم “شايد دفعه ديگر” بعد از نيمه شب ، شكسته شدن ورودي ها به دليل ازدحام جمعيت و نمايش فيلم ، به دليل نياز آن سال ها ، باعث تغيير حلقه بين فيلم هاي جشنواره و اوايل صبح شد. تاخير. اين يكي از به ياد ماندني ترين خاطرات از نظر تكامل و تغيير در طول زمان است. خبر تعطيلي سينما عصر جديد فقط تعطيلي مشاغل و نبود ساختمان نيست ، بلكه حذف بخشي از حافظه جمعي است.

دوران تازه آغاز شده ، ساختمانهاي قديمي و فرسوده تخريب شده و ساختمانهاي جديد و مدرن جايگزين شده اند. در عوض اين يك هشدار است كه اين تمايل به تخريب و بازسازي ، اين ساختمانهاي جديد بدون هويت چيزي نيست جز نمايش ثروت مادي آنها ، چيزي بيش از انحراف و ناتواني كساني كه تا آستانه رانده شده اند. نگاه نكن ما شكايت داريم كه هيچ ايده و برنامه جديدي در پشت اين اصلاح وجود ندارد و از جمله چيزهايي كه باعث درد و خراش و از بين رفتن مي شود حافظه تركيبي است و احتمالاً حافظه تنها لذت روزهاي سخت ما است. ظهور پرديس هاي سينمايي در قلب مراكز خريد بزرگ به قيمت تعطيلي سينماهاي ساخته شده و درگير در بافت شهر فاجعه تلخي است كه در همان وضعيت دوقلو به پايان مي رسد كه آغاز يك دوره جديد با تخريب جديد است. عصر.

به نظر مي رسد سرنوشت اجتناب ناپذير نسل ما اين است كه مي بينيم تمام نشانه هاي روابط اجتماعي ما از بين مي رود و در پايان نمي توانيم منفعل باشيم ، از نظر فردوسي بزرگ اين يك داستان پر از اشك است.

5757