در ستايش فرزانه خراسان كه مخالف فلسفه نبود

بقيه
استاد فرزانه خراسان محمدرضا حكيمي كه از شخصيت هاي بزرگ يزد و اردكان بود نيز درگذشت.
او عالمي بزرگ بود ، گرچه شاگرد ميرزا اصفهاني بود و به او و شاگردان بزرگش احترام مي گذاشت. با فلسفه مخالف بود و ضد آن نيست ، بلكه بين دين و فلسفه تفاوت قائل است.
اما تخصص استاد حكيمي اين بود كه توحيد و عدالت را شامل مي شد. توحيد و عدالت براي متفكران ديني و به ويژه براي ما ، براي اكثر متكلمان ، مسأله مهمي بود ، اما ديدگاه حكيمي به جايگاه اجتماعي عدالت بود ، كه پيشينيان ما كمتر به آن توجه مي كردند.
تمركز او بر عدالت هر چه باشد ، سخنراني وي در اين زمينه داراي رنگ و محتواي سخنان مولوي پارساي مولوي (عليه السلام) است.
در تعريف و تمجيد از مرحوم آقاي حكيمي چيزهاي زيادي براي گفتن وجود ندارد. او داراي طيف گسترده اي از دين ، ​​فلسفه و ويژگي هاي اخلاقي بود و شيوه صحبت ، شيوه و ظاهر او همه نشانه شجاعت ، شجاعت و آزادي بود. بي دليل نبود كه اخوان ثالث به شعر دعاي او اداي احترام كرد و دكتر شريعت وظيفه تصحيح اقدامات خود را به او سپرد.
اين ضايعه را به همه آزادگان و اهل معرفت و خرد و به دوستداران و شاگردان آنها و خانواده محترم حكيمي و به ويژه برادر محترمشان تسليت مي گويم.
خداوند او را بيامرزد كه هميشه به عدالت فكر كرده و اثري بزرگ مانند حيات خلق كرده است.

* رئيس فرهنگستان علوم ايران